Şapkalı tepe
nereye gidiyor bu topraklar
başı uçuruldu yavaş yavaş şapkalı tepenin biri sıyırıyor toprağı biri götürüyor araçların bakakalıyorum arkasından anlıyorum çıkamayacağım artık çocukluğumun şapkalı tepesine çiğdem toplayamayacağım koşarak inemeyeceğim ekinli yoldan sıra sıra evler dizilmiş tepeye dek toprak, bağ bahçe yiyen evler dahası yağmur yiyen su yiyen suçlu arıyorum gözlerim tepede hiç umut yok adeta kulağı kalan tepeden soğuk kış demeden sürüyor yanlış yerde yanlış adım bir yer daha açılıyor sanki taş yığını olacak tepe selamlayamayacak aşağıdaki kendine gelen çocukları boynu vuruldu az kaldı yerle bir olacak güzel hüzünle bakıyorum sadece bir şey gelmiyor elimden durdurulmaz bir şeyler var yetmiyor ayak izlerimiz soluk soluğa çıkışımız tepeye kalmadı şapkası karnı ki selamlasın yukardan bu küçük şehri ve çiğdem toplayan çocukları.. 08. 01. 2023 / Nazik Gülünay |