Başladı yine
Kuzgunların gözlerinde kararmış
Zulmetin zılğıdı çalarda çalar çatıda
Kızıla bükülü çatlak dudaklarda
Tüten bacalarda
Bu böyle her gece her hece
Karğalar senden ak , en zifirisinde bile
Baykuş işte bu senin gecen
Serp küllerini başıma
Çevirme yüzünü kulak ver
Çırp kanatlarını
Saraylarında alaca karanlıkların ...

İki yetmişinde
Bu senin zaferin ışıl ışıl dünya gözlerinde
Mâmur edilmiş zâtına harabe taşlarında
Bir farenin kuyruğunda parlar
Bırak
Vazgeç
Tutuklu boynum zincirlerde
Hücrelerimde çizikler içinde
Şıkır şıkır yalpayan sızılı dizelerde
Dinle
Dur inle
Dinle duyuyormusun çınlayan ağıtları
Burası dünyamı
Kimin
Kimsin ...

Tahtadan atlarda sarılı bezden bebekler
Çekilmiş ipleri dört nala dizginlerin
Zillerinde
Geceye
Dökülmüş saçları medusanın
Çatal dillerinde zirvesinde zilletin ...
Şahtı oldu şahbaz suretleri yayılır ortalığa
Sızar mazgallardan çöker,çöreklenir derinlere
Şahmeran öyle yaman
Acı zehrinde sokar kimse anlamaz ...

Yok yok bu böyle olmaz , olmamalı
Kabul etmem inanmam
Kabusların kirli düşü
Burası başka bir dünya .
Aldınmı
Bu , bu toprak bu taş
Ölüm kokuyor solo nefesler .
Bu konuşanda kim
Kimsin sen .
Ulan bu ne be
Tüh yoksa öldük mü lan ...

Yoksa
Yoksa ölen benmiyim
Benmişim ölen
Bak yine şaştım , nedense şaşmadım
Nerede toprağım örtün üzerimi örtün
Çekin kefenleri tenime ölmüşüm
Ne zaman ,niye söylemediniz .
Tek bir kelâm bile , yermeyen .
Demediniz
Kalmadı , belki bitti eteklerde taşlar .
Görmeden , neler söylendiniz.
Duymadan
Yaşadıkmı ki ,gömülmeden .
Şimdileri gömme zamanlara
Bilmem ki istersen sen , sen söyle
Ne zaman hadi be kaçırdık mı ?

Bir küs bir barışık
Karışık
Kırışık yüreklerde
Pusatlar kına düşman
Koptu fırtınası tozdan bulutların
Sinmez tepelere
Durulmaz artık savaş meydanları
Homurdanır durur yeller
Yerlerde kırılan
Atlı süvariler yorğun
Tükenmiş piyadeler dermansız
Parmak uçlarında uyuşmuş
Gerilmiş yaylarda
Okçular kör olmuş
Kılıçlar kalkanlarda duman duman .
Bak yine başladı bak , bak
Kimsin sen çözemedim
Düğümlerinde perde perde
Sök al yüreğimden duvarlarını
Kırılan pencerelerde cam parçalarında
Can kırıklarını topla yerlerden
İz bırakmadan
Sislerinde dağılsın güneşler , kimsin sen

Bırak
Bırak hiç dokunma çek ellerini
Başıboş
Âvâre yel kovanlardan
Ambiyansı değiştirelim akrebin gözlerinde
Zaman, zaman içinde bir kemirgen
Mayası tutmuş dilsiz tuallerde yanar
Resimde sıcak renkler alevlerinde dumansız
Limanlar ılıman , martılar raksında mavinin
Kıyıya vuran dalğalarda
Biraz ılık , kırmızı geceye
Sarı azıcık , saçlarına
Bir tutam yeşil ölçüsüz hoyratça tüm ömrüne

Kömürlüğünde hayatın
Zembereği boşaldı
Bırak bunları
Harca ritmi bozuk saatlerde
Yakaladım
Bırakmam kimsin sen
Pembesi az , nârlarda kavrulmuş vaatlerde
Böyle pervasızca
Yapraklarımda damlalar gibi , kubbeli camdan
Dansında bir su perisi , öyle kırılğan
Kırık düş yanğılarına dökünmüş
İpeklerinde bir kelebek
Belki bir serinlik
Bir çığ damlası
Çırıl çıplak gecenin cehenneminde yağan
Üşüşmüş gözlerime belki ateşlere pervane
Yanmış kavrulmuş kanatlarında
Seherlerin göz yaşlarında boğulmuş bir ağıt
Kaybolmuş
Geçte olsa
Nede olsa
Yorğun şafaklarda avaz avaz
Kurumuş soluğu gecikmiş baharlarda
Olsada olmasada

Çırak Ça / İbrahim YETGİNDAĞ
24 Aralık 2022