Kadın dedi
Yeter
Yeter artık
Böyle öbek öbek her telden , öyle zelzele
Hep selden , kurumaz eteğim hep dertten
Bu seferde olmazsa seni terkederim
Beklemiyordum , ama dedi
Seni terkederim ...
Çoktan gitmişti oysa
Bütün rengini alıp hayatın...
O değildi , o olsa keşke
Utandı derken , görmeden bildim
Hissettim ben , öyle haklı , ılık nefesinde
Ellerini çekmişti ellerimden
Öyle çok bir ömür de sen
Öyle derinden , sızladı tırnak uçlarım
Hakkıydı , aktı boyaları
Baktım öylece , simsiyah
Belki bir çocuk gibi , yaramaz hiç kimseye
Deşildi kalbi döküldü yerlere
Eşti , eşti ateşi , harlandı közü
Özü sözüne bulandı
Göz göz oldu yüreği , çatladı yandı avuçları
Tutamadı yangılarını
Kükredi kıvılcımlarla kırbaç kırbaç , dedi
Dedi beşi bir yerdenin
En kötüsünde buldun beni
Hani ya
Böyle
Güneş yüzü görmemiş günlerde
Aysız suların derin karanlıklarında
Yosunlu duvarlarında
Dalğa dalğa katıp önüne ,yürü diye
Bir zebani gibi
Sürüklediğin bu cehennemde
Güldürecektin hani
Bak ağlıyorum görüyormusun
Görmüyormusun beni
Sen kazandın işte
Neden gülmüyorsun , hadi, git.

Bitti ....
Bittim ...
Bittik ... git
Git artık bıktım senden bu hapishaneden
Zincirlerinden
Ben ağlara vuran bir deniz kızıyım
Sen tutamadın saçlarımdan
Oysa parmak uçlarından
Çoktan çekmiştim nefesimi üzerinden
Sürgülerde sürgünlerin , nasıl bilmezsin
Öldü sabahların beşleri , deste deste
Muson yağmurları aldı beni yıldırımlarda
Devirdim kozanı üzerimden , ne çok çekmişim
Aklım kırıldı kanatlarımda
Çektim gök kuşağını
Dişimle tırnağımla yamadım
Kanadı kırk yamalı
Bir kelebek gibi
Dikiş tutmaz sökük suretlerinde
Kovdum seni kalbimden
Anlamadın mı hala , hadi , git , hadi

Defol
Git
Yıkıl karşımdan vur kendini dağlara
İlkel benlikte bir meşale
Tutanın eli tutuşur , buruşur çehresi
Yanık gölgelerinde kaybolmuş sızılarında
Mağara duvarlarında asılı çizili suretlerde ...
Astronotların gözlerinde başka dünyalar
Ne zaman geldiler
Niye gittiler
Ateşte
Tekerlekde
İcat olmadı
Vardı zaten , nereye , ne diye göçtüler
Yanmadan uçamazsın , vardı zaten
Göbekli tepeden
Ley hatlarından
Babilin asma bahçelerinden
Kulesinden bırakıp kendini
Geçtinmi sen hiç sümerinden
Çağlar aksın üzerine
Çentik çentik
Git yuvarlan
Cilalansın kalbinde taş devirlerin
Bir kara tavuk eşelesin savrulan toprağını
Çizsin yüreğini tırnak tırnak
Şimdi git
Tutma artık ellerimi
Altın kadar kiymetsizsin
Eğer bir niburili değilsen
Bilsen
Bir pul etmezsin terli avuçlarımda

Bir erkekti , terli yüreği
Gırtlağına kadar sırılsıklam
Çekti ellerini ıssızlığa
Tekti
Ürkek bir tüfekti
Dokunsan patlayacak
Olmazsa olmazların leşi
Ne etsin
Ben gördüm , bende gördüm bilirim
Vay anam vay dedi
Ama
Bir vaaay dedi ki
Öyle yanık , ezberimde kara , öyle bulutlu
Gitmedi toplandı katrana
Yandı kavurdu ,savurdu duman duman
Gavurdu
İzleri var bende
Gururdu sen görmesende ben gördüm
Gittim işte

Büyüklüğünden divâne
Erkek dedi nasıl etsem , ne etsem
Gitsem bir daha
Bir anlatabilsem bir deli gibi , ağlasam
İnanırmı
Dizlerinde
İnanmadığıma
Kaçamadığıma yıllarca
İki ömür kaç yıl eder hoca
Keşke evlenmeden tanısa idim
Belki iyi bir arkadaş olabilirdik, dedi
Kader dedim bittim
Keder dedi gitti benden
Neyi
Nerede ...

Yaşadığını !
Nasıl yaşadığını !...

Yaşamakmı !
Anlatabilmek
En kötüsüde o ya
Sırra kadem basmış bir sinsi gölge
Ezberimde mavi , bulutsuz ,yollar , gittim işte

Bu savaşın kaybedeni yok
Edeni var
Dedim
Bilirim dedi öyle ukela
Bilmez idim gelmeden başa
Sen yaptın dedi , fitili çekilmiş bomba
Dedim çok soğuk su kattın aşa
Yangınlar yangın yeri olmalı , pişmeli ateşler
Hâdsiz bir kıvılcım parladı , ocağın eşiğinde
Bu temâşâda
Bu karğaşa
Bak şu çelimsiz ateşe dedim ... gittim

Keşke dedim
Keşke
En pisi
En fakirin ama
Ama güldüm
Ezberimde öyle mavi , bulutsuz
Hâkirin hesabı başka
Ayak izleri kalbinde , ehlinin
Ezberimde nâr , öyle kızıl
Dürülecek kirli defterlerin
Sayfalarında yırtılacak bohça bohça
Çizikler içinde kalkacak ayağa
Akacak elbet
Bekle
Onunda vakti var , zamanı başka
Kurulacak divan
Gelecek elbet güller , bülbüller
Sümbüller nerede , Deme
Bekle
Onunda vakti var , dedim , gittim işte

Çırak Ça / İbrahim YETGİNDAĞ
30 Aralık 2022