Şair
Kurbandır aslında
Şiir
Sabıkalı bir Kasap
Her gecesi bir arefe
Her günü ayrı bir bayram
Dayan yaman bir seyrandır ki
Çifte kavrulmuş çeliklerinde
Yum kırılgan gözlerini kayan yıldızlarda
Aç bağrının yırtık delik deşik tenini
Sök düğmelerini dikiş tutmaz özlemlerin
Evvelin eksik bir vaktinde
Şimdilerin gecikmiş
Ölü zamanlı seçkin saatlerinde
Kesilir bilekleri
Kökünden sökülür dilekleri
Dilekçeleri buruş buruş
Silik alfabelerinde
Yalancı hazanın hep açmak bilmez
Sızılı dikenlerine mahkum
Kızıl tomurcuklarında
Şair kurbandır aslında ...

Şair kurbandır aslında
Bir cadının
Kayıp çeyiz sandıklarında
Saklı
Kilitlerin
Hapsinde şen baharların parmaklarında
Gelmek bilmez kör kütük vââtlerinde
Hepsinde
Bilenen bıçakların sahtekâr yüzlerinde
Işıl ışıl
Çok uzağında hep
Dram perdeli eteklerinde
Vuslatın en acı seremonisinde
Şair kurbandır aslında

Bazı cazğır koroğrafisinde hayatın
Bazı sukutun lâl dillerinde dağlı
Eli kolu en keskinliğine bağlı
Bazı ipi kaçık kördügümlerde esirliginde
Bazı bir bebenin uzayan yanık ninnisinde
İnce ince yayılan sisler içinde
Göz göre göre
Şair kurbandır aslında

Bazı mazlumun silik ayak izlerinde
Bazı bir ananın kerpiç duvarda çivili
Ucu yanık siyah beyaz puslu resimlerinde
Avutmaz
Avunmaz
Damla damla göz yaşlarında
Düşer bazı
Bazı kalkar kara düşlerden tek tek
Tahta direkleri kirpiklerinden
Toprak damda tutuklu dizlerinde
Bazı uçarı çınar gölgeliklerinde
Yetişemeden doya doya
Koşarken dolu dizgin dört nala
Şair kurbandır aslında

Kırılır ayakları kıvılcımlarda
Kırbaç kırbaç
Kırbası yaralı yiğidin
Dizelerde kesilir sesi soluğu
Bazı her kelimesini kanıyla sular
Gözyaşlarıyla yıkar bazı
Asar
Asar yüreğinde kancalarda
Durular yalnızlıkları dar kuyularında
Belki bir akşam vakti
Şair kurbandır aslında

Güneşin gömüldüğü solgun sularda
Belki deli yağmurlarda en bocasında
Belki korlar içinde üşüyen ıssız bir seherde
Sahipsiz bir kentte
Surlardan savrulan
Bir çiğ damlasında yarin yanağında
Şair kurbandır aslında

Yana yana
Bir lalenin tam kalbinde
Orta yerinde
Bir gülün
Belki dökülü taşlarına dayalı kanlı kabrinde
Bir papatya belki
Yolunan her suçsuz yaprağında
Bucaksız
Kalplerin kuytuluklarında boy vermiş
Bir kurbandır aslında

Şair kurbandır aslında
Şiir eli kanlı bir kasap
Bir gelincik belki bükülen boynunda
Belki yorğun pasaklı bir sabahta
Yüzülen derimde yazılarında
Yazgısınca
Dağıtır dağılır lime lime etleri
Alır herkes nasibini kendince
İnce ince dokunur bir kilim gibi
Rengarenk
Şair bir kurbandır aslında

Gök kuşaklarından kayar düşer
Sıyrılır ömrünün her tikesinde
Bir ölür bin dirilir
Kaldırır başını vurur taşlara
Kimi zaman tasalı bir kasa gibi
Kapanır yüz üstü kapkara bulutlara
Gözlerinde çakar şimşekler
Devrilir hayatlar üstüne
Kurtulur kirpiginden yıldırımlar
Ummanlar devrilir tüm iklimlerine
Sel olur akar bazı
Bakar
Bazı göklerde kartal kanadında
Kanayan ruhuna
Bir kelebek gibi edemez belki akşamı
Bazı iner ârzın ateşperest kalbine
Bazen bir deli olur
Bazen veli
Bakar
Ateştir bazen yanar devri âlemince
Denizlere batmış yıldızların gözlerinde
Şair kurbandır aslında
Yakamozlara kesik mehtabın bedeninde
Kızıl ışığında suların kaynayan şavkında

Şair kurbandır aslında
Şiir ise bir cani katil
Bitip tükenmez uzayıp giden
Mısraların sokak aralarında
Çıkmazların en tenhasında
Belki senin kapında vurulur
Belki onun
Şair kurbandır aslında
Pencerelerinden sızan korkularında
Buram buram
Loş lamba ışıklarında gerilir çarmıha
Sessiz
Sedasız
Kimsesiz
Sancılı bir gece vakti
Şair kurbandır aslında
Saçların gibi tutanın bahtına boyalı
Uyuyan küskün gönüllerde
Tel tel
Kaşla göz arasında
Her doğumunda
Her vakti şiirinde bir şair ölür
Kalple söz arasında akılsız bir deli başta
Şair kurbandır aslında
Kurban
Kurbandır aslında

Çırak Ça / İbrahim YETGİNDAĞ