Kimliksiz Hüzünle Gelen AkşamDoğanın dağınıklığı oynak bir akşam gibiyken koynumda şehvetin çocuğu kur yapıyordu avlumda öpülse yüreği duyulacak sesi geçmişe kayık sallayacak sanki.. İnanmayı yitirmenin pahasına gülümsüyorum rüzgara uçmayı öğrendikçe dilim boşluğun şişirilmiş yelkenleri doruklarda yeşeren umutlar taşınıyor üşüyen bulutlara ay ışında yıkanıyor düşlerim yüzyıl tufanı gıcırdıyor gül kurusu dallarda bitmeyen ruh burcum var mor kanatlı kuşlara o kuşlar ki kuluçkaya yatırdıkça ezgiyi boş bırakılan ağaçtır iç çekimi soluğumuz ise sadece kuş lekesi menzili uzun bir sestir mezarlık kenarına emanet bırakılmış sevgi imge ile buluşup büyütürken şiirleri..! Ferdaca |
Yine zengin, renkli ve farklı bir eser olan şiirini yazip Müthiş bir esere imza atmışsınız ..
Cani gönülden alkışı hak ettiniz kardesim
Tebrik, takdir ve saygılarımla. Sağlıcakla kalınız,