İnkâr yıktı aşkımızıumurumda olmazdı kimse resmini yapar asardım evin duvarına oradan bakardı bahar yeşili gözlerin yarı hüzün yarı mut vardı ağzının kıyısında yanımdaydın sanki hayal düş değil bakışların bakışımda kilitli o kilidi kimlere açtın sevdiğim bahar yeşilini kimler kirletti bir benim sanırdım o resmin sahibi o gülümsemenin dengi inkâr etsen de aşkı dostların söyledi çay suyu duydu, kum, ağaçlar duydu aleme yayıp, benden gizlediğin aşkını gördün mü sahi kollarımın nasıl aşağı sarktığını resminin duvardan nasıl indiğini bir yalan, inkâr yıktı aşkımızı ikimizin arasında aktı nehir de ayağımızı uzatıp giremedik bir karşılaştıkça yaşadık hüznünü bu canlanmayan sevdanın yanımızda ellerinden tuttuğumuz çocuklarımızla.. 12. 11. 2022 / Nazik Gülenay |