GİTTİ
Aslında kopmuştu yaprak dalından,
Suçlu rüzgar dedi koptu ve gitti. Bir ömrü harabe eyledi işte, Elinden geleni yaptı ve gitti. Halbuki açmıştı dalı üstüne. Büründü yeşili, alı üstüne. Vurarak bir mıh bir nalı üstüne, Bilinmez yollara saptı ve gitti. Bir yarım muratmış maziden kalan. Harami misali eyledi talan. Dökülüp dilinden çok yalan dolan, Kap kara gözünü kırptı ve gitti. Bilmem ki ne denir ciğerim yandı. Bu devran ne idi, bu nasıl handı? Konuştu dinledim inandım sandı. Yüreğime sular serpti ve gitti. Kabuksuz sargısız açtığı yara. Kim merhem getire kim gelip sara? Mesut’um tek buse koydu hatıra, Baktı ve solumdan öptü ve gitti. Mesut ALTUNKAYNAK |