İsyan
Ne de şerefli bir yaratılıştı oysa
Düşünen,anlayan,değer de katan Say daha nicesini onlaraydı ihsan Nasıl da savruldu elinde nefsin,acı veriyor Tam da bundan ki kaoslar bitmek bilmiyor Her zemininde şu arzın kan akıyor kan. İlahi kattan inmedi mi onca ayet Okudukça dolardı iman, yüreğe elbet Demedim son peygamber aslı görevi Ahlâkî düstura örnek, veli nimetti. İncil’de ilk emirdi ademe "sev" öğretisi Görülen odur ki nefret yine bitmedi Tevrat "yaşat" dedi canı, öldürme yaşat İsrailoğulları bundan etti feragat Ve nihayet son hak dindi o İslamiyet Kucakladı tüm beşeri ve sundu rahmet Ne yazık ki ilk emre uymadı ümmet İşte bu yüzden kokuştu rezil cehalet. Ey insan nefsini bir kır, hakikati gör Sevmek, yaşatmak,okumak hasletlerin kör Bak şu cihan ne de çirkin, senin eserin Sonun gider cehenneme işte ederin. Kendini bilen korudu, yaşattı,canları sevdi Rehberliğinde Kur’an’ın tefekkür etti Kattı değer yeryüzüne, yağdırdı rahmet Hem burada buldu feyzi, nihayeti cennet. Bırakmalı şu isyanı, kardeşlik var ya Çözülemez hiç sorun kavga nizayla Rahmanın katında onlar en büyük emir Yaşat,sev ve oku ki bulasın rahmet. Oğuzhan KÜLTE |
Yaşam yoluna dair bilge düşünceler ve insan hayatını irdeleyen çok güzel dizeler.
İmrenle okuduğum bir şiir.
Kutlarım gönül sesinizi.
Esenlik dilerim.