Gözlerimi yumdum....
Seni düşünmemeyi düşündüm.
Bendeki o son resmini yakmayı istedim.
Hatıralarını yok etmeyi denedim...
Hemde kaç gece ,kaç sene...
O gözlerin hep bana baktı durdu...
Kaç kez gözümü yumsamda sensizliğe.
Varlığını silemedim yüreğimden.
Seni anmadan yapamıyorum...
Seni düşünmeden yatamıyorum.
Bir daha bir araya gelemeyeceğiz
bunuda biliyorum...
Yinede seni sevmekten vazgeçemedim.
Ben senin beni duymayışını
Sensizliğinde kahroluşumu.
Yaşarken nasıl öldüğümü
görmeyişine üzülüyorum...
Bu kadar rahat vurdumduymaz
Olmayı gel banada öğret...
Bensiz görüyorum gülüyorsun
bunu nasıl yapabiliyorsun.
Hiç bir şey yaşanmamıs gibi
Beni nasıl unuttuğunu....
Bir başkasını nasıl sevdiğini
gel banada anlat olurmu?
Gel anlat olurmu?
Ben çırpınıyorum her gün senden sonra
Acılar ülkesinde günbegün tükeniyorum.
Bana bıraktığın
acılarınla başedemiyorum.
Ruhum ve kalbim çok yorgun artık.
Nefes almak bile beni yoruyor.
Öyle bir geçmiş bıraktın ki bende.
Bütün umutlarımı tükettin benim.
Yarına umutla bakamaz oldum.
Sen bensiz görüyorum çok mutlusun.
Ben hiç varolmadım dünyanda...
Hiç yoktum hayatında...
Beni hiç tanımamış gibisin..
Bunu hangi kalbinle yapıyorsun.
O Kalpten banada versene...
O zaman belki bende seni unuturum.
Sesini duymamaya belki alıştım.
Belki seni aramamaya da...
Ama seni düşünmemeye alışamadım.
Seni görmezsem unuturum...
Sevmekten vazgeçerim dedim.
Semtinden geçmedim...
Sana gelen yollardan kaçtım.
Sokağımı değiştirdim...
Ama kalbimin yolu bir türlü değişmedi.
Düşlerimde sana geldim...
Hayallerimde seni gördüm...
Çok uzaklara gittiysemde
Gölge gibi adım adım peşimdeydin.
Seni kendimden ayıramadım.
Ve ben hala kac yıl kaç mevsim geçti
Unutamadım.
sen beni unuttun çoktan belkide
Aklına gelmiyorumdur birkere bile.
Bense senin bıraktığın gibiyim
Bir türlü seni unutamadım
Uzun uzun gecelerde
uyku girmedi gözüme...
imkansızdın sen bana
unutmalıydım seni...
Bunu bildiğim halde
seni sevmekten vazgecemedim.
Ben seni unutamadım

Şiir Altyapı =ismail salih