Bakarken
Üşütmüşsün dedi ...
Yırtılmış beyaz gömleğinde deli gibi titrerken
Fendine düşkün hesapların hadsiz kölesi
Düşünmezmisin dedi hiç
Nedir bu hâlin
Şu ahvâlin
Bir nazlı ateşperest düşün olmaz aşkına
Kaçamadığın kor yangınlarında cinnetsi
Bir münzevi müptela
Vuslatı nâr’ı cehennem’i
Bir suçlu âsi edasında
Yanıp yanıp
Sen kül olmadın/mı hâla
Bak ölüm çağırıyor seni titrek dizlerinde
Ellerinde
Çizgilerinde yüzüne sürdüğün avuçlarında
Çatlaklarında
Hasta düşmüş sığıntı düşlerinde yastasın
Uyan artık uyan zay oldu aklın
Çekip gitti yok hiç kimseler
Bırakıp bu ışıltılı köşk’ü mezbelede
Senden geçip gitti çoktan göçtü
Artık sende
Şu divâne cesedini bırakıpta bir mezarlığa
Neden taşınmazsın başka diyarlara
Yaralarına kazık çakmışsın
Yaramaz bir taşınmazsın
Yoksa sen acılarınamı aşıksın
Durmaz kaşır kaşır kanatırsın
Kanarsın
Sen hep yanmayamı yaşarsın .......

Bak hele bak
Bak şuna
Güldüm üşenmeden
Baktım
Eylül de bizden geçip gidiyor
Seslendim o duydumu bilmem
Otur hele bari sen dinle duy feryadımı
Buzdan katı kaskatı yüreğin titresin
Bak
Gölgesiydi gördüğün, dedim sen gördün
Ne ğördün
Sen daha ne gördün, yerinden kalkarken
İnleyen ölüler diriliyordu bedenimde
Ellerinden uzakta gül benzimde
Ruhsarımın kızıllığında
Karaltısıydı yerde sürünen ,geçip gidiyor işte
Tek bir kelime bile söylemeden ...

Söylüyorum işte dinle
Bende bıktım
Söylenmekten
Suretinde yoruldum hep beni silmekten
Bak usandım
Sislerinde soğuk terlerim sızıyor
Mahzen duvarı ferleri gölgelerimi içiyor
Özlerinde bulutları topluyor dolunay
İyice bak gördün mü,yine kalabalık mı
Yine mâtemini savuruyor
Vuruyor beni yerden yere
Düşen her yaprakda
Bir düş yine karasını çalıyor bahtımıza
İyi olmaz sine’i yaramıza
Olmaz olmaz
Bir endişe’i sıtmaki
Bilirim ışıl ışıl solmaz hiç bağımda
Huyudur hep bağıra bağıra
Alır saklar bağrında derinlerde
Uyutur
Uyuşturur esen soğuk yellerde neşter gibi
Keskin ninnilerde yarar bedenimi hissetmem
Senden uzak ellerde
Gözlerimde
Yarım yamalak uykularım hortlar
Tenha gecelerde siyahi araflarda
Dolanır gönlümün mezarlıklarında

Ateşten kor zincirli hamaklarda
İncir âhmak uyur gezer yamaklar
Dedim iğneli beşiklerde dinmeyecek bu ağıtlar
Göz kapağında bulutlar çekecek ipimi biliyorum
Kar boran esecek içerimde şimdi
İnce ince
Patlayacak tayfunlar boşalacak yüreğime
Kollarımda yıldırımlar yangın yerinde çaresiz
Sığlığımda durmayacak şimdi bu
Bir volkan gibi
Dökecek lavlarını kurulacak ovalarıma
Yanacak buğday başaklarım
Püskürtüp zehirli islerini silecek tenime
Sürünecek dudaklarımın kıyısında acı gülüşler

Hava soğuyacak üşüyecek güller ,solacak
Param parça uçuşacak iklimlerim
Nerde mevsimlerim
Savrulan yapraklarım sızılarım
Al işte yanımda gitmedi
Zehir gibi akıyor çağlıyor damarlarımda
Bitmedi
Kanımda koşuyor dörtnala
Canımda her lahzada
Tüm anılarda
Kalbimde
Astığın ,yâslandığım yerde
Vurmadı kimse parmak uçlarını ,istemedim
Hissetmedim
Ellerinde, senden ötelerde
Biter dedim
Senden beter dedim
Çekti gitti kulak asmadı dedim
Yetim çığlıkların
Öksüz sızıları kaldı dedim
Dedim dedim dinletemedim

Dedim yetmez bu bana az
Hava şimdi daha da soğuyacak
Bu kış çetin geçecek belli
Bitmeyecek
Hiç geçmeyecek
Durmayacak belkide
Yine deli deli yeller esecek
Haberin varmı bi dur
Dinle ey divâne
Kim yitecek, kim yetecek
Nereye
Nerede
Uzakmı karlı dağlar koyaklarında âvâre ruhum
Bürünmüşmü kefenine gelmedi gözüm yollarda
Üşüyen kırizamtemlerin gözlerinde
Bıkıp usanmadan hadi bir daha
Sil baştan
Ört üstümü toprağında bir çıplağım
Yatarım boylu boyunca

Sensiz
Belki bir usanmazım
Yanıp yanıp yitmedim
Uslanmam gizlerinde bitmem, hiç bitmedim
Sürğünlerinde
Tekrar kalkarım ayağa baştan başa
Akarım yine sen uğruna ölesi ülkem benim
Akarım kanlı göz yaşlarından anla
Durulanmam sensiz
Durmam
Duramam
Uzanır yırtarım matemini yine filiz filiz ...
Yazarım dağına taşına
Âlında yeşilinde kalemi siyahında
Alın çatında vururum kendimi
Işıltılarında senden uzağında

Tuzağında
Gökkuşağı aldı canını,gözlerimde
Duydunmu
Ben bölerim dönerim hayatın ahengime
Yırtılır göğün göğsünde gülüşlerin
Gülden kızıldı bir bilsen yaraların
Senden önce sessiz bir yağmur sonrası
Güneşlerde hep kuruttum kırık düşlerimi
Üşürken
Kül eden izlerlerinde anladım yandık
Alevlerinde
Üşürken
Dedim
Bu kış fena geçecek

Daha ayazı var bunun
Toz gibi uçuşacak kardan beyaz taneler
Issız yollarda ayak izlerinde kardelenler
Yağmur ne der buna
Tepelerde sabırsız bulutlar
Güneş ne der
Doğmakmı muradı bed bahtımıza
Kasıp kavuran
Bir özü viran tahtında
Fırtınasıda var bunun kuruyan köklerimde
Sağanaklarda
Sellerin
Gönlün
Toprağım
Solar şimdi göklerimin mavisi
Mat gözlerim ,üşüyorum sanki

Bak geldi işte heyelanlar,
Hezayanlar
Anlayan
Anlamayan
Ayaz delisi buhranda kardan geceler
Yârdan dizeler titreyecek dilimde
Yüzüm camda
Ciğeri yarılan sözlerim
Bu kış sokakta çok üşüyecek
Alfabeler
Kediler
Köpekler
Üşengeç yüzler de isterik izler
Hislerimin kefiliyim yeter gel kefenim ol benim
Örtün üstüme kar beyazı
Üşüdüm özledim
Andım özledim
Yandım özledim
Özledim
Nerdesin ne haldeyim görmezsin
Hallerinde hallerim nicedir bilmezmisin
Gel yetti artık
Beraber ağlayıp
Beraberce gülelim
Dedim gel
Olmadı
Yar
Beraber ölelim

Çırak Ça / İbrahim YETGİNDAĞ
25 Eylül 2022