“E” biter ve başlar sonsuz bir karanlıkaslında hiç günbatımı izlememiştik birlikte tek tek kumral saçlarında düşledimdi sereserpe aydınlığı hadi evren arttırır yalnızlığı diyelim sokaklar buruşturur atar bir köşeye yüreğimi bulutlar gözlerimi bir yana bırakır artık hiçbir yağmur damlası düşmez içimizdeki aşk kervanına devran bu bakarsın tersine döner aşk mı bitti ehey ustam yalnızlık hiçbir uzak yakın olmaz mı artık hadi ilk akşam kuşlarına indi diyelim sensiz gözlerinsiz bir karanlık çığlık çığlığa sayfalarımda denizim sen değilsin bilesin devran bu bakarsın tersine döner her şey normalleşir yine kötüye çıkar ölümün adı bir sen anlamazsın merakların depreşir anla anla artık aşk bir senin için bitti düpedüz belki şaşılası kaçırdın elindeki ilk ve son ışığı o kapkara gözlerindeki karanlıkta ben yokum artık Kağan İşçen (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |