Bize dairgöğe çizdiğimiz düşlerin pembe krokisi bize dair mavi korunaklar ki tuzak değerken cennet bahçelerine eteklerin zilleri rüyadan başka kim kandırır bu denli bizi samanlıkta iğne aşk acıtan ihanetler yakan ayrılıklar avutan anılar oyulurken dünya çarkında iskeletimiz çok yüklendik ruhun dermanına koptu kayışları hayatın varmadan otuzun yokuşuna bilerken hançerler pasını damarlarımızda işler zehri kanımıza kulak kesildiğimiz ud kovar geç gelen baharı yasam geçidinde vurulurken aşırdığımız sabahlar düşer tek tek ak güvercinlerimiz yenik yüreklerimizden karanlığa beyaz ellerimizde kına kokusu kollarımızda kasımpatılar gömülürüz gerdeğe ölümle koyun koyuna ah bu toprak ana da olmasa 2008-08-29 Sude Nur Haylazca |