Gidiyorum ey gönül senden de gidiyorum.
Bundan böyle kahrımı sen de çekmeyeceksin.
Benimle hüzne dalıp bundan böyle benimle,
Kederlere, gamlara boyun bükmeyeceksin.

Çok yoruldun elimden belli sen de haklısın.
Ne siteme sabrın var ne de çok meraklısın.
Üstelik göğüs denen bir mahpusta saklısın.
Parmaklıkları bir bir tutup sökmeyeceksin.

Dinlen işte gönlünce sana süresiz izin.
Unut yaşattığını talihsiz mazimizin.
Düşerse kulağına bir şarkı hazin hazin.
Efkarından yığılıp yere çökmeyeceksin.

Mevsimi kış sayarım bahara gelmez derim.
Ne ağlarım gizlice ne yüzüm gülmez derim.
Soranlara sadece aşıklar ölmez derim.
Umut denen tohumu artık ekmeyeceksin.

Olur olmaz zamanda dibimde bitme sakın.
Ayaklarım gel derse peşinden gitme sakın.
Olurya yetiş dersem merhamet etme sakın.
Kurşun olsan böğrüme gayrı sekmeyeceksin.

Mesut’um saçımdaki aklar kara olmaz da,
Bir daha yüreğimde böyle yara olmaz da,
Vedalar ansız olur onda sıra olmaz da,
Gidenlerin ardından yaşlar dökmeyeceksin.

Mesut ALTUNKAYNAK