Sonrabana ters dünyaya geldim ters cırcır böceği ağlaması dilimde baktım sonra karanlıktan ışığa hep aynı düz yoldan yürüdüm ayaklarım yere bastı sonra önüme çizdiğim mavi, düz çizgide yürüdüm anne olarak açtım gözlerimi Eylül’ünde Ankara’nın ne güzdüm ne başlangıcı sonra aşık oldum güneşe yeşil gözleri vardı cam göbeği o bana aşık oldu mu bilmem önümde kâğıt kalem çizdim resmini sonra hayata ters, düz bakan gözlerin eller eklendi yanına, böğrüne düşmeyen havaya kalkan eller kendi yolunu kendisi çizen anladım sonra bir oyunun içinde oyun değildir hayat sert bir yere çarparsan canın yanar dizin kanar tırmanırken yokuşta düşebilirsin gözün dalarsa bir yere kanadın olmadığını anlarsın sonra canım dediğin can bulur sonra yüzü kızarmaz yaptıklarından ’anası ağlar o başka’ adımın durmaz baharda kışta sen anneliğine yeni annelikler eklersin karanlıktan çıkarırsın bebeleri ışığa.. 14. 08. 2022 / Nazik Gülenay |
Yüreğine sağlık.
Daha güzel ve kalıcı şiirler dileğimle,
Selamlar sevgiler...