Yalnızlık…
Yalnızlık, ta şuramda. El atsan ellerinin hatrı kalmazdı hüznün.
Yalan yokluğuna salmasan, bahane bulamazdı içimdeki pranga mahkumu yapa yanlız adam. Ellerin diyorum, duymadın! Bize kalan duyulmamak, cezamdır. Ah ulan ah dedirttenim! Sen bana bir kelime ver, ben sana her gece geleyim. Ceplerimdeyse sevda şekerlerim... Ben bir seni bildim, seni hiç söyleyemedim, gittim büyük yenilgilerimle... Yenilginin, adını verdim sersefil gidişlerime ve adı anılmasın diye bin akrebe emanet ettim. Bu gece sana yazdım. Gözleri beni görmeyecek kadar ağma, kulağı kaf dağı kadar sağırım. Ümit kuşanıp durmuyorum, bir bilsen ah bir bilsen, ne kadar karanlığım, bir bilsen. Yunus Yaşar |