gül yok
tebessüm yok
huzur sizlere ömür
patladıkça kıvılcım kömür

mutsuz bir aşk’tan geriye kalan
duyduğumuz nida dünya yalan
şu sır deyip de zır deliliğe salan
anlatırım da bıktım aynalardan

kaç bahar geldi geçti o yoldan
kaç papatya fal açtı
kaç karanfil kurudu

ölümsüz aşk tanrısı
yürek çağrısı
can ağrısı
sanma ki son bulurdu

kimsesizdik
ırmak yolunda
kızılağaca yaslanan
şiirin en güzel dizesini
"bir kibrit çöpüne varana
okyanusun en ıssız dalgasına"
yüreğin baharında nadasa bırakan

gülden helaldir kanım
dilden melal
elden lal

gidiyorum
acılarımı alarak
sen kal burada delal

sabrım çakıl deli deniz dalgalarına
şiirler sektirdim mavi dargınlığına
sığınmadım imgelerin varsıllığına
tutuşur dizelerim karanlığına

hiç bir aşka
kem gözle bakmadığımdan
"mutsuzluğa çerçeve çizme"
___ __ _ yırttığın o fotoğraftan!


kim var ki bu şehirde
___ __ _ düşleri hayra yoran
o çocuk yüreklere var mı derdini soran