/

mayısın başı
yirmi beş yaşı
çocukluktan gül taşı
ömür kadar uzundu uğraşı

bi an değil
bir can kadar uzundu
yakaladığında ölüm onu
doğuştan dolaşık göbek kordonu

uzundu
unutulmayacak kadar
"ölüm adın kalleş olsun"
__________________ diyecek kadar

ölüm ki mermer yazıtlara heykeli
siyah giyer yerleri süpürürdü yeli
üst aklın bir evveli susmaz ki deli
okyanus ötesinden bile uzanır eli

bu yüzden ürktüm karanlık yelden
insandan değil zalim elden
_________________ kahrolası faşizmden


//

karşısında
boylu boyunca
yağız bir delikanlı
yağmurlarla yıkanan


trafik değil tıkanan
tıkansın açılır
kırlangıç değil çekip giden
gitsin gelir
yaprak değil dalından düşen
düşsün büyür
nasıl diken diken kanar gülüm
anaların yüreğine düşünce ölüm

hala ses gelir tabureli sehpadan
incineni dal değil dar ağacından
uzun bir sahil olur adı dalgadan
dövüle dövüle uslanmadı kıyıdan

bu yüzden acı dinmez yüreğimizden
insandan değil zalim elden
_________________ kahrolası faşizmden


///

tiren gibi sessizliği böleninden
çıvgın ıslığının gece geleninden
adam aşıranından demir demir
kuş kaçıranından

artık hükmü yok
şimdinin vakti yok
sonranın pişmanlığından

kan gövdeyi götürür ip kopar
toprak sürülüyor apar topar
koyun çoban aldatana tapar
kuzuyu kurt kapar

ve zaman
dört nala giden at
yalancı şah-itler mat
kız kaçıran oynar damat
kayın peder ve muhalif bi zat
nicedir kalmadı yurdu müdafa-i hat

yanlış
anladın
sathı vatanı
satanların çok
eli bağlı kefiller
oku bitmez sefiller
yeminli müşavirler
marşlarda düzen yok
deniz bildiğin dalgalıysa
ahali uysa helessa yalessa
ürkütmezdi attığı taş ömür dibini bulsa
göbek kordonu dar ağacı ipinden uzun olsa...