Kör Söylenceadına dönmek su almaktır, filikalarımı sana vermişken /sen; aşksın ben; yalnızlık biz; türevleri sevişmeler tarifi/ umrum dışısın zaman durduğun o anı anımsayıp sildiğinde açtığın oyukları ölü ruhlar pazarımdan azadına kavuşacaksın yastığımın aylak sandalısın uyku göz çölüme yalvar mıhlanan bütün salıncaklar rüzgara öptürsün yaralarımı dineyim… daktiloda adının son harfi intihar düştü/düşecek olan kirpiğinden tuttum eskiciyi yazgımı bul oyuncak tren yüklü kamyonları al beni salaş meyhane çıkmazına götür çamaşır ipine asılmaya mecbur ıslak para beni Yusuf’un kuyusuna sat iki adım yarası boşluktur diriliş beni öyle öldür ki genzime kaçan sus meleği caysın lirik şarkısından bin katırlı mısra gözüne yansın kanımı çek içine katranım berrak ey bardaklar yol cehennemi yeter yakmaya boğazımı nafile silmeye çalışmayın ağayı dağ yeli o yarin izini siz efkar tutun peçetelerimde dudağını silmeye çok var intiharımı dişleyen vampirin beni vaftiz et ihtiyar yoksa yanık ucundan kefenini giyinecek kanayan suretim hakikatim ağzına gün ışığı değmemiş bir mağarada kaldı bir yılan uyuyor mezarımda kapı önleri ölü günler bekleyicisi aşk kör söylence veda gücün varsa bu şiiri gidiş dönüş yak K.Y. |
Bitiyorum böyle şiirlere..
Şiire doymak ne hoş diyesim geliyor..
Beethoven'in bir eseri eşliğinde okumak bunları tarifsiz bir haz inanın..
Kutlarım..
Kalın sağlıcakla..