Öyle uzak ki o gemiyolsuz izsiz bir yerde yaşardı kimi her şey uzaktı ona alnacında yükselen tepe bile kendini taşırdı ancak bacakları düşleri boyunu aşmazdı tanımazdı kimileri denizi ki içinde olsun geminin dalgalar kimi vurursa vursun görmez bilmezdi eline vur al ekmeğini ses etmezdi hem öyle uzaktı o gemi dağ başında bir köyde kasabada saray bulutları bile görünmezdi -değil ki ortaklığı- kimler çalar kimler oynardı orda bilmezdi kimsenin haberi olmazdı oyun içinde oyun var mı girerlerdi ucuz ekmek kuyruğuna üç kuruş para artırmak için yağa yumurtaya- keşke bunların da kuyruğu olsaydı sahi cefasını çekerken Ahmet amca kim sürerdi sefasını bu kilitli saltanatın kim yürürdü çiçekli yollarında ay yüzlü sarayların çalamazdı kapısını gemi batarsa demişler ne hikmetse hep beraber batarız dağ başına çıktı da biz mi görmedik bu gemiyi içinde hiç olmadığımız batarsa içindekiler batar öyle değil mi Ayşe teyze? değil gemi denizi hiç gördün mü? 20. 02. 2022 / Nazik Gülünay |
Yüreğine sağlık.
Daha güzel ve kalıcı şiirler dileğimle,
Selamlar sevgiler.