Maviye şiirbeni maviye bakmadan astılar adımlarımın mavisini görmeden yıldızlara çekildi düşlerim uzak uzak yıldızlara o kadar uzaklara erişmedi gözlerim kandırıldım anne! maviye yürüyünce mavi gülerim sandım mavi gülümsemeler eklenir gözlerime günler şavkır, kara donunu atıp yollar açılır susuz bekleyen aşka çağ çıkarır üstünden kanlı şalını çiçekler açar mı kandan ölenler kalkıp hesap sorabilir mi? kendini yakanlardan taze bir yeşil uzar maviye gök karartır yüzünü prangalarını hazırlar çiçekler ekmeyi bırakın der kızlara özgür başınızı süsleyecek unutun maviyi oturduğu yerden kalkmasın hiç bir menekşe parmak kaldırmasın çocuklar özgürce yaşamaya mavi mavi dağlarda ucu kırık kavalıyla mavi çalmasın çoban beni maviyi görmeden gömdüler kara gözleri ağladı annelerimin parmaklarını uzatamadılar uzak uzak yıldızlara hesap soramadılar maviyi çalanlardan diken battı yüreklerine mavi nedir bilmediler maviyi koynundan çıkarmadın mı anne? 15. 03. 2012 / Nazik Gülünay |
Kutlarım gönül sesinizi.
Esenlik dilerim.