Senşiir yanımsın benim çocukça bakan gözlerimde kirpiğim ne yana baksam sevgili gölgem önümde gider yol açarsın gül bahçesi bir eve iki basamakla çıkılır sana iki basamakla inilir hep o denklemdesin tam ulaşacakken en güzel yere yükseklerden yere çakılan vinç nasıl da düşerim tam da gözlerindeyken akar kirpiklerin rimeli yüzüme bulaşır boyan bakışlarım önüme düşer bir ölüde canlı nasıl yaşar öyle gömülürüm aşkına yıldız cenazeleri kalkar camiden gecelerden iner yansımaların ay toplayıp gider ne var ne yoksa gökte tozunu bile bırakmaz yıldızların şiir yanımsın benim yüzüme bulaşan bir gülücüğün solması dirimi bekleyen bir şiir yani sen.. 03. 01. 2016 / Nazik Gülünay |
yüzüme bulaşan bir gülücüğün solması
dirimi bekleyen bir şiir
yani sen...
Ne kadar güzel bir final...
Seven gönülde şiir olur sevgili..
Her duygulu sözcük,
Her gönül sesi dize,
Ve her şiir,sevgiliye çıkan yol'dur.
Mutlaka...şiir o'dur...
Çok güzel tanımlıyor sevgiliyi şiir baştan sona.
Kutlarım gönül sesinizi.
Esenlik dilerim.