Aşk yüzündebakışından şiir ektim gül yaprağıydı elimdeki elindeki pembe gül kime kokladın hâlâ meçhul kayıp aşkın hikâyesi koynunda bir şiir ektim kaç bin şiir bitti aşk yüzünde yıllar gülce geçti ölmeden uzatmadın (mı) elini soğuktu avucun avucumda hiç birlikte kahve içmediğimizi bildi annem kahve yap dedi bir şekerli, bir orta, biri de sade olsun kahve yaparken kapandı kapı yoksa gerçek mi? sobanın başında anımsa ’aşk yok’ dedin değil mi belli hiç koklamadığın şiiri açardı bütün sayfalarında sen dokulu defterlerin ne güzel kokardı artık anladın mı temelli batınca güneş hem senin hem benim tepemizde umut var mı söylesin alaylı bakan hayalin yine bir gül açar mı kitabıma artı işareti çizdiğin şiirde.. 12. 12. 2021 / Nazik Gülünay |
aşk yüzünde
yıllar gülce geçti
ölmeden uzatmadın (mı) elini
soğuktu avucun avucumda
Usta kaleme tebrikler dedim.