Özlemçiçek açtırmasını bekliyorum sisli havadan biz olmalı rüzgârı sağdan soldan armağan bırakmalıyız güne sırtını dönüp giderken gidenler gitti biliyorum biten mevsimler gibi şimdi bu yerdeyim dizimde yorgunluğu eski günlerin akşamların yüzü kızaran hüznü sevda çantamda ne kalmış açıp bakıyorum son kez rüyama gelmenden başka üşümüş elinle elimi sıkıp bırakmamanı sonra kahve yapıyım mı dememi gönlümün baş köşesinde hep sen varsın bilirsin orda kalacağını seninle unutacağımı böyle bulanık havaları ve bir gül açtıracağımı toprak örten göğsünün üstünde bilirim alır koklarsın yine kim bilir çarpar yüreğin de yüreğimin üstünde dilerim arkamızda kalsın çiçeği olmayan bulanık hava ’biz’ li bahçelerde gezelim ya da yine salıncak kuralım elma ağacına sallanalım şarkılarla gidelim eski günlere çocuklaşalım.. 19. 11. 2021 / Nazik Gülünay |
Yüreğine sağlık.
Daha güzel ve kalıcı şiirler dileğimle,
Selamlar sevgiler.