Vuslat yine mi kaldı, başka bir sonbahara.
Güz yaprakları gibi, sararıp soldu yüzüm.
Neden terkedip gittin, burdan uzak diyara
Bilmem ne düşünürsün, dargındır sana özüm.

Vefasızlık sendedir başkasında arama.
Kurumuş beyaz güller, zahmet edip sulama.
Özleyecek olursan ,haber gönder sılama
Yaptığın hatayı bil, belki bulursun çözüm.

Ah nerede o günler, sessizce anlaşırdık.
Gönlümüzün gözüyle duygular paylaşırdık.
Aynı konu üstünde, ne güzel uzlaşırdık.
Duyulmaz oldu sesin, nerdesin iki gözüm.

Başka bir şey istemem, insan ol yeter bana.
Meleğin kanadıyla sevgi gönderdim sana.
Güvenimi yitirdim gerçek sevgiden yana.
Bundan böyle ben artık tutuşmayan bir közüm

Haram oldu bu yerler, gidiyorum buradan.
Yalan değil sevmiştim, kaç yıl geçti aradan
Ara beni bulursan denizden ve karadan.
Diyeceğim yok artık, budur sana son sözüm.

Ülkü Ahıska

Fon resmi kendi çalışmam (yıl 2000)