KATRE-İ MATEMBenim her istasyonda, Arkamdan el sallayan, Yalnızlıklarım var, Saymadım, Kaç sonbahar kuytularında, Birine ait olmayan kederlerim, Yağmurlarda diz çöküşlerim, Iskalanmış zamanlara dair... Benim her limanda, Beni geçirmeye gelen, Kapanmaz yaralarım var, Ayrılık ezberimde darmadağın, Mutsuzluk hep kapalı gişe, Bahar kokulu çocuklardı, Yüreğimden geçen, Ama sargılar içinde kara yazım, Alışmadı yüreğim emanete; küskün, En çok da gidene yakıştı aşk... Benim her köşe başında, Pusuda bekleyen, Vazgeçtiğim hayallerim var, Gün yüzüne çıkmayan kaygılarım, Oluruna bıraktım firari saatleri, Yüreğim darağacında, İsyankar sokaklarda, Tövbelerim elimde, Kim vurduya gitti, Kelepçeli umudum, Gönlüm ayrılıklara gebe... Benim her yağmurda, Keşkelerin gölgesinde, Üzerime yağan, Derin pişmanlıklarım var, Buğulu camlarda, Hüzünlü bakışlar yarına, Gücüme giden, Değersizleşen sevgim, Gitgide eksilen mutluluk, Geç kalınmış yazlar temaşası... Sanırdım! Adın; kaderimde hep tek hece, Oysa parmak izlerimde, Katre-i matem her gece... |