Bazı anlar vardır,
Geçmesini hiç istemezsin,
Bitmesini de hiç..
Kelebekler uçuşur ömründe,
Renklerini doyasıya hissedersin,
Kurutulmuş güller kokar defterler,
Doğmamış çocuğa don biçersin,
Papatya fallarına gömülü umudunla,
Ruhunun zifirisine meyledersin,
Gidesin gelmez,
Yarısı yaşanmış bi ömür uğruna,
Heybenden neleri feda edersin,
Satırlarından dökülür iki yitik kelime,
Tuzla buz oluşuna kahredersin...



Bazı anlar vardır,
Yanından geçer giderde,
Haberin olmaz..
Gözlerin tavana dikili kalır,
Apansız kanatır asılsız gölgelerin,
Ziyan olmuşsundur oysa ahir zamanda,
Evhamların bırakmaz peşini,
Kendini kuru dalda açmamış yaprak sanırsın,
Vedalar da tükenir içindeki peronlarda,
Safi suretlerde delik deşik olursun,
Ayırt edemediğin sayfalar dolusu faili meçhulu,
Bi çırpıda kırık notaların şakağında bulursun,
Göçmen kuşlar bile dönerde geriye,
Kara yazgını sokak lambalarının altında,
Islak türkülerin perçemlerine uçurursun...



Bazı anlar vardır dedim ya;
Telli duvaklı sükunetlerin edasında,
Bazen susarsın en derinden,
Ceketinden çekiştirdiğinde hayat,
Bazen de bağıra çağıra eşlik edersin,
Geçer geçmeyecek sandığın,
İçi geçmiş kekremsi hüzünlerin,
Hükmünü yitirir söylenesi sözlerin..
Mevsimler değişir peşi sıra,
Saplanır kara saplı bir bıçak,
Silemediğin hatıraların böğrüne,
Bir yel vurur da yetemediklerine,
Öylece şaşırıp seyredersin...