O'nu ben anlarımgökyüzüne baktım bembeyaz bulutlar günüme, kalbime batan iğnelere döndüm kaç kez durursan dur yaşayacağım dedim bu gökyüzündeki beyazlık, mavilik bile yeter onun sevgisini solumama duvarda bir gölge olsam bile yalnızlık değildir belli o çıkmasa da falımda hayat, oturup bir fincan kahve içmeye değer varsın uzaktan baksın kentler girsin aramıza bir takım gölgeler sonra o öyle derin, ulaşılmaz ki birlikte durduğumuz yer başkaları giremez ey odama dolan güneş bilirsin beni yalnız o O’nu ben anlarım bir dağın arkasından uzatsa da elini usulca tutarım.. 07. 09. 2021 / Nazik Gülünay |
Daha güzel ve kalıcı şiirlere...