GÜLNEVAYA İKİNCİ SESLENİŞBen her baktığında kırılgan aynalarda sensizliğini gören Ben kendini bir vuruşta yerden yere seren Biliyorsun Gülneva Utancından yedi kat toprağın altına giren benim Durma yalnızlığımı ulu orta yüzüme vur Gülneva Ben hiç yola çıkamadan yolun sonuna eren Ben kendi ruhunu bile sürgünden sürgüne süren Biliyorsun Gülneva Gördüğü her rüyada sessizce can veren benim Beni vur beni öylece seyre dur Gülneva Ben arayan, her köşe başında kendini dertlerine soran Ben bütün benliğini tarifsiz pişmanlıklarla saran Biliyorsun Gülneva Asırlardır onmayan yaran benim Ya sar yaranı yada bana darağaçları kur Gülneva Ben başını her gördüğü tarihsiz taşa vuran Ben gözlerine hep yağmalanmış şehirler kuran Biliyorsun Gülneva Çığlık çığlığa kalbini yaran benim Hadi can kuşumu kendi ellerinle maveraya uçur Gülneva Ben asırlardır gözlerinden sonsuzluğa yaylar geren Ben hiç kurulmamış gülistandan güller deren Biliyorsun Gülneva Dalga dalga göklerinde haren benim Uğruna verilen can,dökülen kan benim, sense nur Gülneva Muhammed Mehmet GÜL |