EFSUNLU ŞİİREFSUNLU ŞİİR Hüznün tarihi yazılıydı Adım adım yürüdüğüm Göz yaşımla yıkanan kaldırımlarda Önce bir sahafın Sonra Efsunlu bir şiirin önünde durdum Başımda duman var... Ruhum harda... Sense Yanımdan sessizce geçipte gitmişsin Yıldırımlar düşüren bir akşamüstü Yürüdüğü yolu kaybeden Yalın ayaklı bir çocuk gibi bozkırda Fırtınalar önünde savrulup Viran olup uğruna Kendi özümü öte diyarlara sürdüm İçimde efkar var... Canım darda Sense Herşeyi toplayıp göçüpte gitmişsin Zamanın bitimsiz sarmalında Sanki asırlardır Demlenirdi sevdam gönlümdeki korda Sorsan Hüznüm de derdim de... İçimde benim... içimde derdim Sokakta çıkmaz var Yolum uçurumlarda Sense Kanatlanıp birden uçupta gitmişsin Hudut bilmez Geniş coğrafyasında ruhumun Boğulurken derin firaklarda Ne bir ses duydum Ne haber... Giderken sadece gölgeni gördüm Sana doğru koşarken Toz,çamur,karda Sense Ardına bakmadan kaçıpta gitmişsin Avuntusuz dinlerdim eski plakları Hercümerç olurken ruhum Hicrandan geriye bir adın kaldı Ağladım sürgülü kapılarda leylü nehar Aradım uzak yakın Her yerde herkese izini sordum Yıllarca kanadı Ben gam ile sardım Sense Kapanan yaralarımı açıpta gitmişsin Muhammed Mehmet GÜL |