Geçmişten

16/ 6/ 1017

sen aşk şiirleri yazamazdın Hasan Hüseyin
şiir önde gitmeliydi, şiir zaten aşktı ya
kül rengi zaman aynısını gösterdi bize
kocaman yürekleriyle dalgakıranlar var demek isterdim sana
ne yazık azınlıktalar


toprağın sızılı yarasından hoşnut insanlar
tehlikeli oyunlar öğretiyorlar çocuklara
yok oluyor yeşillikler, kimseler duymuyor avaze sesleri
koşulan kır neresidir bilmiyor çocuklar


sıla oldu birçok yer
sesli harfle konuşulmuyor şimdilerde
sesliler tökezliyor durmadan
bazı kelimeler yasak
bundan sebep savrulanlar uçurum ucundalar
aydınlık, karanlığa çarpıp duran küçücük bir yankı sadece
belli değil “çanlar kimin için çalacak “


“kör olma da gör beni” diyorsun ya
kör olmadan kör bakanlar ne çoklar
bir Köroğlu narasını bilen yok
düşler yalnızca düşte
senin Amennan başka, onlarınki başka yolda


karıncalar yok oldu, uçamıyor serçeler
yavrusuz kaldı karacalar
ölen ölür mukadderat diyorlar
kalemler yanlış elde kara çalığı


garibanın ahvalini soran yok
bin yalnızlık, bin yoksulluk, bin ölüm
alınmıyor, verilmiyor selamlar
herkes birbirine düşman


hiç değer veren yok insana
ışıklarla oynuyorlar* durmadan
bir korku karanlığı çökmüş yurduma
desen bana Hasan Hüseyin, kirliler ne gün kokar**

Hâdiye Kaptan



*kirliler kokar bir gün-Hasan Hüseyin Korkmazgil
** ışıklarla oynamayın