Pervânelerin EsrarıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Geçmişten gecenin içinde iki âşık pervâne girdikleri çıkmazdan sıyrılmak ümidiyle ateşin son dansında ışığa koşarlarken bilmiyorlardı henüz görünen külden ibâret değildi köz tatlı bir sarhoşlukla uçarlarken boşlukta şekil değiştiren ateş bir kırbaç hızı ile, dönüp yeniden kora yakıcı örtüsüyle, sardı onları birden aynı çarpan iki yürek tek bir vücut hâlinde kardaki izler gibi, karışıp birbirine acılı bir yas âyiniyle döndüler birlikte son kez ışık sandıkları ateş çekmişti onları, ölümün karanlığına ateşin sanrısı büyük yenilgiden onlara hediye zafer iki âşık ruhun uzanması oldu birlikte sonsuzluğa... Hâdiye Kaptan |
Bilmiyorum sayın Hoca m. Belki şiirle bir bağlantısı yok yaptığım yorumun. Ancak içinden bunlar geçti bu harika eseri okuyunca.
İnsanın insana karşı olan mubabbeti kardaki izler gibi birbirine karışınca hediye edilen zafer mi, hezimet mi bilemedim doğrusu.
Yine içerisinde baş döndüren betimlemeler, yine sıcakta damağa değen serin bir suyun verdiği haz gibi bir şiir okudum sayfanızda sayın Hoca m.
Tebrik, takdir ve saygılarımla. Sağlıcakla kalınız, vesselam...