Benim Şiir Kokan Sözlerime Sor
Bilmek istiyorsan kendini eğer
Benim şiir kokan SÖZLERİME SOR... Nasıl vurdun beni nasıl öldürdün Benim kan ağlayan GÖZLERİME SOR... İnme indi sanki taşımaz beden Bir ağrı bir sızı henüz el değmeden Namazda tahiyyata bükülmeyen Benim küt koyduğun DİZLERİME SOR... Haince terkedip çekip gittiğin Kıyamete sürecek kin ektiğin Bir utanç verip önüne eğdiğin Benim hüzün dolu YÜZLERİME SOR... Kendine uydurma kuru bahane Ne örf tanıdın ne bildin anane Ciğerimin içinde dane dane Benim her an yanan KÖZLERİME SOR... Bir sızı bıraktın kalbe dinmeyen Yürek koydun çaresizce inleyen Yaz aylarında dahi erimeyen Benim kalıp kalıp BUZLARIMA SOR... Beden oldu ip bağlayıp astığım Derdim oldu dertlerime kattığım Kanayan derin yarama bastığım Benim avuç avuç TUZLARIMA SOR... Düşman oldun çektiğime gülüşen Kurt- çakalsın cesedime çöküşten Penceremde sabah akşam ötüşen Benim adı baykuş KUŞLARIMA SOR... Kendi sesim nefesimi boğuyor İki elim tüm saçımı yoluyor Gecelerim nasıl sabah oluyor Benim Kiprik ile KAŞLARIMA SOR... Efkâr efkâr ağlayıpta coştuğum Göz yaşımla ıslattığım yastığım Çaresizce şu bağrıma bastığım Beni kara kara TAŞLARIMA SOR... Kalmadı bende ne kıymet ne değer Ne kadar kara bir yılanmışsın meğer Bilmek istiyorsan kendini eğer Benim yürek yakan AHLARIMA SOR... Erhan DOĞANAY |