İlk önce sen söyle ustam
Devamını ben getireyim
Bugün ol sen benim aynam
Boğuk derdimi duyabileyim

Tayyar ustadan bir kaç dize;

"Ne acaib bir zamandır hiç yaranım kalmadı
Yariğarım çıktı ağyar hiç gümanım
kalmadı
Gül gibi güldükçe güller açılırdı bir
zaman
Ağlamadan gayri dermanım
kalmadı

Bir onulmaz derde düştüm asla yoktur çaresi
Akl-ü fikrim bitti gitti izanım
kalmadı
Bir acaib rüzigar esti bahar-i
ömrümde
Erdi hizan gönlüme hiç hoş zamanım kalmadı

Etmedin bahtım bana yar ey felek nettim sana
Tayyar böyle zulm olur mu hanümanım kalmadı... "

Tayyar’ım zaman aynı
zaman
Yok güvenilecek yine bir
yâran
Gül ile gülerken bülbülsüz
kalan
Gözü yaşlılardı dünyayı
saran
Bulunamadı yine aranan o
derman

Onulmaz dertlerin uğrağıdır bu
liman
Anlamaya çalıştıkça aklından
olan
O rüzgârlar yüzünden
sarhoşlaşan
Acılar saldı zamana hiç hoş
olmayan
Korudu kendini yine o acaip
zaman

Kim neetmiş feleğe bize ettiği
gibi
Bahtımız yine kara, evrenimiz
zifiri
Böyle zulm olurmuş
demek ki
Bu işin sırrına kimler
ermişti
Bilemedik Tayyar’ım kader bizi
seçti...

Bir kez daha söyle ihtiyar
Bir kez daha söyle
Hani öyle
İçimizde ki hiç dinmeyen çığlığı;


"Ne acaib bir zamandır hiç yaranım kalmadı
Yariğarım çıktı ağyar hiç gümanım
kalmadı
Gül gibi güldükçe güller açılırdı bir
zaman
Ağlamadan gayri dermanım
kalmadı

Bir onulmaz derde düştüm asla yoktur çaresi
Akl-ü fikrim bitti gitti izanım
kalmadı
Bir acaib rüzigar esti bahar-i
ömrümde
Erdi hizan gönlüme hiç hoş zamanım kalmadı

Etmedin bahtım bana yar ey felek nettim sana
Tayyar böyle zulm olur mu hanümanım kalmadı... "



Not: Tırnak içindeki şiir Tayyar ustanındır.