Akıllı delisu yolunda akmadı kapatıldı tünelin ışığa açık yönü görmediler çiçekleri ezdiler şaşırtmaca oynandı suçlu kim kim görmedi burnunun ucunu direk dersen epeyi yükseldi vazgeçti deliler akıllıyı görünce suçluyu salıp, suçsuzu tutuklayınca akıllı olmaktan deli hırkasını sıkıca iliklediler namları yürüdü insan diye sokağın önünü arkasını bildiler epeyi yaya kaldı bilinç kara boya sürdüler gökyüzüne çıkış yolu görünmedi sokağın deliler konuştu, biz sustuk onlar yaptı azgın horozla kavgayı eli kolu bağlıydı sanki biz akıllıların oysa bir çıkış yolu vardı çıkmaz sokağın orayı gözlerdi yasemin’in horozu kim adım atarsa oraya üstüne atlardı deli anlamazdı horoz çıkışından ondan önce dalardı çıkmaz sokağın çıkış noktasına başı taşa çarpardı horozun, gözü yaşa delinin arkasına takılırdı akıllılar dank ederdi akıl başa diğer ucuna varırdı mahallenin horozun sesi gür uyandırmaya öterdi uyuyanları. uykusu derinleşmiş olanlar saldırırdı sokak boyu bilirdik ki bu sokak yalnız geçilmez yalnız alınmaz eline sopa silah!.. 24. 0. 2021 / Nazik Gülünay |