kulak zarıbir tanımadığım insanlar var nefesler kiralık ruhlar intihara meyilli göğüs kafesinden kırılanlar gittiler geceler insanın yalnızlığını yüzüne vururken tünellerden geçerken hayatımın melodisi kopuk kopuk kulak zarıma fısıldıyor söyler misiniz yaşamın mucizesi hangi sokak arasına istiflenmiş son kelimeleri kursağına sıkışmış gölgeleri kurban edişinize şahitken sınırlı bedenlerde sonsuzluk aramak mesele sevmek değil tamamlamak demişti bir arkadaşım |
Yanlış çalınan kapının,
açılan yabancı yüzü gibidir hayat.
Hiç tanışmıyor muşuz gibi;
UZAKTIR duymak..
Yüreğinize sağlık