Uçsuz bucaksız yerde
şiirin tam ortasındayız..


manalı bir suskunluğun g/öz olup çıkan
insanı ve sözü bitirdiği yer

Buranın toprağı yoktur
Yeşili ise kızgın

böylesi mahşer hiçbir olukla doldurulamazken,

Herşey insanın ölçüsü kadardır dedim.

Herşeyin bittiği yerde avucumu açıyorum
ayna yok.

derin içeriğiyle ayaza duran şiir



şiir sus diyor
ruhu işlerken


Tebriklerimle avamperest

Saygılar,

Gününü görmeden, o son sahnenin ışıkları sönmeden,

Nasıl, bu dünyadaki oyununu iyi oynayabildin mi ?

Hadi özetle kendini dendiği o günü, mahşeri kalabalağında kendi sırasını beklerken, tir tir titremenin korkusunu yaşamadan,

Ruh, emanet edildiği kendi bedenini zevk ve hevalarından alıkoyarak, " bir celladı sevmediği bir işe zorlar gibi" onu hiçbir şeyden haz almamaya alıştırıp bu dünyadaki kendi mahşer provasını da yaşatmalı mıdır?

Sanki yaşıyoruz ama, bilmiyoruz yaşadığımızı.

Geçmişteki herşeyin hesabı bugün dirilmeli, yapılan taatlerin, iyiliklerin meyvasını da o güne mi bırakmalı?

Evet,
yavaş yavas eriyip güçten/takatten düşecek, gözyaşlarını nedamet balkonunda kurutmanın hiçbir faydası olmayacak.

Hiçkimse yanında olmayacak, bellek ipliği birkez kopmuş olacak.

Eyvallah Avam şairim.

Saygı ile.






-Ramazan Boran tarafından 3/31/2021 8:40:32 PM zamanında düzenlenmiştir.

gününü göreceksin günün geldğinde
dününe söveceksin kanatsız kuş dilinde cık cık cırkk😄