sırçalaşmış akıl güneşlere dolanır pembe dil koca bir köyün içinde ateş konuk renk vermezler ellere ölüm mukadderdi bilenlere tenimden soyarsın beni de ses etmem edemem
derin derin nefesler eşliğinde bir gönül çırpıntısı eşelenir toprakta ah be çocuk babası yok anası sadece doğuruvermiş kardeşler Kabil tohumu bir içimlik ömürlere dayadılar kirli ağızlarını
o uzak kentteki masum hıçkırıklar kulaklarımı arşınlamış nerde o Narin serçe diye divane divane dolanmış birbirine evdeki perdeler kara yazı ki uykunda ağlıyorsun seni geride bırakanlara bilmez ki çocuk anneyi sevmemenin nasıl bir şey olduğunu...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ölen utandı şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ölen utandı şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
ya biz?
bir kara düzeni kutsala yorup savunanlar usta,
asla !
eyvallah.