sıtmalı koca nehirgeceyi emziren düşlerime kan doğranmış sözcükler eşlik eder biraz esmere kaçarken şehir nefeslerimle beslenen korkular vardı ölüm karşıdan göz kırparken yedi aylık doğmaya niyetlendim. pusuya düşürüldü pusulam her ihtilal sonrası ipe giderken devranın dönmesini bekleyeceğimi yeminimle mühürledim. vebalim sırtlanların boynuna dolanırken kurtlara, kuzuları emanet etmeli mi? üçkağıtçı duygular işportacıların ellerindeyken ateşlere dalıp sevesim göründü. tırnaklarını geçirirlerken bedenime soyunup, faili meçhul cinayetleri üstlenmeli mi? sıtmalı koca nehirime girin ve bende delirin ya da kırılgan şimşekler düşsün döşünüze. |
Kalemin susmasın