Evimde Gurbeti Yaşattın Bana
Gece gündüz hep o bildiğin köşede
Otururum ruhumda büyük işkence Sadece tek ben varım kendi kendimce Sen evimde gurbeti yaşattın bana Boynum bükük el içine çıkamam ki Yüzüm yerde el yüzüne bakamam ki Kimselere selam verip alamam ki Sen evimde gurbeti yaşattın bana Telefonum çalınca açamıyorum Arayan kimmiş diye bakamıyorum İçimden başka yere kaçamıyorum Sen evimde gurbeti yaşattın bana Edep ne idi sahi, ne idi ahlak Evimin içine de bir mezar kazsak Sigara içmek için balkonda yasak Sen evimde gurbeti yaşattın bana Erhanım yaşamam bu dertle ölürüm Her gece uykumu kabusla bölürüm Evimde kendimi gurbette görürüm Sen evimde gurbeti yaşattın bana. Erhan DOĞANAY |