Bize bu hayatı zehir ettikten sonra
Sen tatlı bir lokma yiyebilecek misin
Bizi ölmeden kefene sardıktan sonra
Al ile yeşili giyebilecek misin

Kararmış içine bir gün efkar çökecek
Önünden bana benzeyen biri geçecek
Istemesen de aklına mazi gelecek
Gözünden yaşları silebilecek misin

Arkadaşlarınla bir yere toplanacak
Biri komiklik, biride şaka yapacak
İçlerinden biri, bir fıkra anlatacak
Kahkaha atarak gülebilecek misin

Yüreğinde hep alev alev kor olacak
Yangın bitse de külü içinde kalacak
Elbet bir gün biri, sana beni soracak
Sorana bir cevap verebilecek misin

Hüzünler güdecek seni bir çoban gibi
Yaşayacaksın gurbet elde yaban gibi
Hep göğsünde sızlayacağım çıban gibi
Neşter vurup söküp atabilecek misin

Dilinde adım olacak hep hece hece
Aklında bir acaba, gönlünde işkence
Tüm ömrünün sonuna kadar tek bir gece
Rahat bir uykuya yatabilecek misin

Gelmeyecek o eski günler asla geri
Mezarlara gireceksin hep diri diri
Nasıl bir insansın diye sorunca biri
Alçak bir katilim diyebilecek misin

Erhan DOĞANAY