Uyankim uyandırır uyuyan dalları yeniden açarlar göz göz yapraklarını canlandırır ölü toprağı açar çiçeğini kardelen sen’i kim uyandırır ey akıl sahibi bir somun ekmeğin neredeyse dörtte üçünü harama aşıran gör diyor aç çocuğun gözyaşları ana nasıl yayılmak isteyen sürüyü görmez dağ bakar karşı dağlara hep indirmez yolunu aşağı köye köyde borçlu insan toprağına gözü gibi bakan elinden çıkar bu görmeden yürüdüğün nasıl yoldur oysa elindedir çiçeklerle süslemen uçurman özgür kuşları yaşama ellerinle boyaman gri gökyüzünü en güzel maviye onların gözlerini altın boyar ağaçlar öldürülür katledilir de doğa gömersin başını uyku yastığına uyan.. 09. 01. 2021 / Nazik Gülünay |
kasabanın delisi olup
bağıra bağıra gezeceğiz usta,
doğa için, çocuklar için, gelecek için.
ölümle hayat arasındaki tercihte sıra farkında olanlar için
ama ne yazık yaşamak arzusunda olanlar hala azınlıkta
ve üstelik hayatları çalınıp, yoksulluğa kader dedirtenler tarafından...
eyvallah.