kelebek tarlasıbir gülüş ki cennet kokar tüm kır çiçekleri o gülüşe secde etmiş ve ben o gülüşün gölgesine bir ömür feda etsem az bana yakışan ses olmalısın cümlelerinin ayrıntılarında rengarenk yağmurlar var ölürsem beni onda ki aşka gömün tüm organlarımda yeniyetme bi heyecan her düşündüğümde göğsüne sürgün yemişliğim kadını hasret kuşlarını uçuruyorum biriktirdiğim yerden vuslat hakkındır diyor iç sesim vuslat hakkınız.. her daim kurulmuş saat gibiydi yalnızlık yalnızlık mı onu da bağışladım. susumuz bitti sevgilim ördüğüm sözler kurtuldu kördüğümlükten aşkı besteliyor kalplerimiz. gün ağarıyor yavaş yavaş kadın eğilip öpüyor sevdalı adamı onca özlemin ağırlığından kurtularak pul pul parçalanırcasına dilerim ki buluştuğumuzda akrebimiz ölsün kelebeklerin tarlasına düşsün bedenlerimiz |