Regl oldukçok gösterişli dizelerden başlıyoruz gözlerimizi örten karanlık tepeden tırnağa kıpkızıl ve ağzımız bir cüce doğuruyor.. iyi çığlık, durup öyle ölü ağaçlara uzanmışken en iyi şiirimizi yazmadık henüz gün ışığı görmeyelim diye, tatlı aşkım benim memesis tapınağında ağır bir ceza kendini azdıran boyunduruk ve böğürtlen kanamasıyla güzel susacağız. tanrılara boyun eğmedik biz kendimize de rüzgar götürür, bir iplikten diğerine hüküm süren yaprak hışırtısı derler ki çıplak kalan kasıklarına sapla iğneyi ve derler ki giysilerimiz hep siyahtandı... |