Dalgalı deniz gibi hayat 
Fırtınanın vurduğu kayada oturana dokunmak 
Sessiz kılar acısını uzaklara bakarken 
Uygun mabet 
Uzanıp hayalindeki gür çayırlara ağıt yakar 
Belki de sevdiğine kavuşamadığı için ağlıyordur 
Ulysses’in bakışından düşmek gibi 




Tüm varsılların görevi yaşamak 
Görkemli elbiseler ve savaş ganimetleri 
Ne çok boğuşmayı severler 
Bir çocuğun gözlerini çalarken annesinden 
Ah kalabalıklar içi boş küflü gemi gibisiniz 




Ölüm sayıklaması
Geçip gider avludan oradan görürüz tabut soyunuşunu
Bir sınırı olmalı her şeyin restleşmek mesela
Gözlerimizden çalınan hareler için
Kurucu yasaların göbeğine kılıç sallamak
Katılaşmadan ruhumuzda




Tek bir söz var
Günün kızıllığında meydan uğultuları
Güneş giydirirken donunu sizin kafanıza
Ben Can Yücel olacağım
’’Lan bu kadar orospu çocuğunu nasıl anlatayım küfürsüz’’
Kısacası siktim tanrısal yasalarınızı





Aysu