Belkigöremediğim bir yerden bakıyorsun uzanamıyorsun bir kibrit çakmaya suretin belli değil nereye dönük yüzüme değse de yüzün belli değil nereye gittiğin gönüllü müsün bu gidişe biri itiyor arkandan sanki belki bildiğim nasıl yaşadığını görmedim bir anımdı dalgın yürüyüp geçtiğim silerek zamandan ters akıntıları açmaya çalışarak toprağın gözünü koşarak, baharın arkasından severek sonbahar yapraklarını bir fidan dikişini görmedim belki sendin ormanı talan eden ne olursa olsun sanki sende insanı sevdim dikenini görmeden koklayışını gülü ağlamanı gizleyip içine kahkahayla gülüşünü belki değil, sen serdin ayağımın altına kilimi bekledin verdiğin sevgiyi bir lahza bırakmamı eline hayatın gözü kördü ben değil uyuklayanları görmedin mi uyur taklidi yapıyor olsun istedin girsinler uyanarak bir yola önce sevgi açsın bayrağı göze alarak koluna kelepçe geçirilmeyi arkasından yürüyen çok olur belki.. 27. 11. 2020 / Nazik Gülünay |