Yarım açsan perdeyibir köpek havladı geçti gecede perdem kapalı dedim bir an karanlığa aynı zamanda birbirini, yolu, tek tük geçen insanları seyreden lambalara öyle üst üste binmiş ki düşünceler beynim seçemiyor arasından hangisi öne geçmeli ben mi benden öte insanı öteleyenler mi onlar yolunu bulmuş gibi yaşamanın atlıyorlar birbiri üstünden olmazsa eziyorlar karınca gibi görmezden gelemiyorum, silik değil görüntüler bir söylediğini yalanlıyor diğer sözü bir perdede başka, diğerinde başka kimdir hokkabaz sahi iyi bakmayan mı gözlerimizin içine sürü de hoşnut değil artık aynı yazıda yayılıp durmaktan bir de pabuç pahalı konuşursan bant yapıştırmakla kalmazlar ağzına gece hep gece kalmaz dedim birde az açık kalsa gözlerin aydınlandığını görürsün göğün silikleşir kutup yıldızı yarım bile açsan perdeyi güneş çizmeye başlar kendini kapıyı açıp, dışarı çıkmak kalır sana da sabah içine alır tertemiz gülüşleri içinden çıkılmaz sorunlar ötelenir bir an kasım yaprakları kımıldar önünde sanki hiç karışmayacak gibi toprağa yeni adım atmaya çalışan bebek adımını arar ayakların da bu güzel kokuda işte bu der, bu göğsünde çarpan işte bu her gün, yeni bir gün.. 23. 11. 2020 / Nazik Gülünay |
Nice güzel şiirlere..