GürültüBir şey vermeden kapıdan gitmeyen çingene sarılışım şiire Yeneceğim motor gürültülerini bütün mahalleyi pencereye çeken işlevsiz sesleri sessizliğimi sesledim bir çocuğun deprem gözlerinde kırdım ölümün kolunu onca güçlü kol neye yarıyor baktım gülemedim yaşamın yalnızlığına kırık camı titreten rüzgâr terliklerini sürüyerek yürüyen genç kız beyaz gülüşü duyarlığımın kilidi açılıyor türkü çağıramıyorum içimde özlediğim tüm anıları çağırarak gerçek ise sıkıntım ağlamak istemim, dürtülerim tek gürültü düşüncelerim zıt olan ben miyim( herkes olamaz) kadın gücümle yaşamak istiyorum her şeyin üstesinden gelerek içinden çıkacağım yoz avazların bozacağım sessizliğimi.. uzakta görünen ne ki tutuyor musunuz sesinizi boyunuzdan görünmüyor hem boy sizin değil sizi tapulayanların gölgesi nedir ne değildir bu gürültü.. 22. 07. 1983 / 03. 11. 2020 - Nazik Gülünay |
Çok güzel dizeler. Tebrik ederim.
Esenlikle kalın...