Sessiz hücre kadınlarına~

Gözüme bir perde indi bu gece
Dünyayı mor renkte görüyorum ben
Anne
Çiçekler mor, çocuklar mor,
doğan güneş mor
Sanırım yumruğu yedim ben Anne

Ev’midir işkence hanemi bilmemki
bizimkisi
Senaryosu belli, filim değil acı dizi
Komedi mi dersin dram mı dersin
Her hafta içi
Yeni,yeni bölümler çekiyoruz be Anne


Garip bir ev burası zemini çamurdan
Depremsiz sallanır yapısı gavurdan
Tünedi bir baykuş inmez dalımdan
Sabah akşam beynimi kekiyor be Anne

Pencerede perde gece gündüz kapalı
Kapının girişinde demir sopa dayalı
Karşı gelmek erkeğe bize patlar pahalı
Merdivenden düştüm diyeceksin be anne


Çıkardı beldeki kemeri kırbaç yerine
Vurdukça acısı iner derine
Feryat figan etmek benim neyime
Sesimi boğazıma gömdü be Anne


Nazla kıymetle büyüttüğün kızın
El elinde ucuza gidiyor be Anne
Okşayarak taradığın İpeksi saçım
Yolunca gavurun elinde kaldı be Anne

Gamzelemiş yanağımda bir bıçak izi
Güldürür mü felek bilmem ki bizi
Makyajla kapanırmı işkence lekesi
Utanıp aynaya bakamıyorum be Anne

Aynalar yalan söylermi ben güzel kadınım
İçime atmaktan kanser oldum sanırım
Önce kirpiklerim, sonra saçlarımdan
ayrıldım
Sol göğsüme neşter değdirdi be Anne

Tanrıya Yalvardım duymuyor beni
Komşuya seslendim görmüyor beni
Sığınacaktım devlete tınmıyor beni
Ölünce haberimi duyarsın be Anne

Çekildi ruhum eriyip bitiyor canım
Dudağımdan ciğerime akıyor kanım
Mor ölümler ölmek benim mi kaderim
Hocalar sâla"mı veriyor be Anne
Sen duyma merak etme iyiyim, iyiyim
ben Anne
~~~
Baş ucuma bir karanfil koyarsın belki
Anne