SANA UYANDIM
SANA UYANDIM
Sen ile yol aldım çok iklim dolaştım. Kimi mevsimlerde kötü çehreler bıraktım. Yağmur damlalarında büyüttüm ki -gözyaşlarım- Sonunda bir temmuz sabahında sana uyandım. O günler – nefsimin yolculuğu- Bırak –yerle bir olsun umutlarım- Dudaklarında bir uzun sıcaklık olduğumu, Unut ki -ben unuttu- Hatıralarım -senli veya sensiz- Bir akşamüstü sohbeti. Dostlarla sıcak bir –tebessüm- ki. Sonunda bir temmuz sabahında sana uyandım. Yolcusuyum artık – çıkmaz yolların- O eski nihavent sabahlara giden yollar. Hazırım artık bu şiiri de bitirmeye, Tiz bir sensizlikte noktasını koymaktayım ki Sonunda bir temmuz sabahında sana uyandım |