Tonun kopuşu'naBir göz O dağılmış karahindiba gibi Geceleri uluyanlar Ağırlığınca taş duvar ses La minörleri dökülen ağaçlar üzerinde Gövdesiz Köksüz Ve esir kamplarında bir alay apoletli yılanlar sürünürken, Göğsüm bir karanlığın orta yerinde Şahideler geçiyor parmak uçlarımdan Figür ustaları Yapıcılar bir şiirin mateminde Bahçeyi kazıyor Güneşsiz iskeletleri açığa çıkarıyor. Ah tepelere Irmaklara Bahçelere dönelim. |